Warning: include(head.php): failed to open stream: No such file or directory in /relacja.php on line 56

Warning: include(head.php): failed to open stream: No such file or directory in /relacja.php on line 56

Warning: include(): Failed opening 'head.php' for inclusion (include_path='.:/:/usr/local/php56/lib/pear') in /relacja.php on line 56

ZDJĘCIA:


Ołów ołowiowi nierówny
Ołów ołowiowi nierówny
2010-02-16, Poznań                     

Daniel Słomka
autor tekstu: Daniel Słomka

Ważną częścią naszych wszystkich zestawów wędkarskich jest oczywiście obecność śrucin ołowianych. Każdy z nas wędkarzy wyczynowych stara się zbudować zostaw z dokładną precyzją, z nienaganną pracą podczas łowienia, która sprawi, że odniesiemy zamierzony sukces. Ważną rzeczą jest dobór odpowiednich śrucin ołowianych. Bez nich nie jesteśmy w sposób wygodny dla nas zastąpić je innym materiałem. Spowodowane jest to tym, że ciężko jest stworzyć odpowiedni stop metali, który charakteryzuje się dobrą miękkością, dużym ciężarem przy małej wielkości, niską ceną, łatwością produkcji i łatwą dostępnością. Patrzą na te cechy ołów staję się pierwiastkiem spełniającym te cele. Na rynku polskim mamy mnóstwo firm mających w swoim asortymencie śruciny wyczynowe. Należy tutaj wymienić takie firmy jak: Browning, Colomic, Dinsmores, Maver, Milo, Traper, Trabucco, Tubertini i Sensas. Spotykając się nie raz z pytaniami na forum jakie ołowie są najlepsze można było wywnioskować stwierdzenie „Ile ludzi tyle możliwości” . Dużo ludzi kieruje się przy wyborze śrucin przede wszystkim ich twardością oraz nacięciem centrycznym, które ma wpływ na pracę zestawu.

Dużo ludzi niestety z braku możliwości nie ma okazji stwierdzenia czy dane śruciny są wagowo równe sobie i czy masa ołowiu będąca podana na opakowaniu odpowiada rzeczywistej masie śruciny ołowianej. Kiedy zauważamy, że nasz spławik nie jest dobrze wyważony nawet jak założyliśmy prawidłową masę ołowiu, pierwsza myśl jaka wtedy przychodzi to taka, że spławik jest źle opisany. Oczywiście zdarzają się błędy producentów spławików ale duży wpływ ma na to również ołów, który wprowadza nas w błędne myślenie. Twardość śrucin ma wpływ również na to czy będą one zachowywał kształt odpowiadający ich początkowemu podczas zaciskania na żyłce oraz czy w miejscu zacisku tam pozostaną nawet po skończonym wędkowaniu. Śruciny będące za miękkie ułatwią nam zaciskanie ale na pewno będą ulegały szybszemu rozluźnieniu na żyłce. Stosując natomiast urządzenia do zaciskania spowodujemy odkształcania takich śrucin. Ważna rzeczą jest również dobieranie twardości śrucin do stosowanych żyłek im cieńsza żyłka tym śrucina powinna być mniej twardsza. Oczywiście dobre śruciny powinny charakteryzować się odpowiednią miękkością i jednocześnie odpowiednią twardością.

Korzystając z tych kilku zdań wstępu pozwolę sobie na rozwinięcie tematu w pełni. Otóż będąc studentem chemii oraz osobą z zapędami badawczymi nie mogłem sobie darować nie przeprowadzenia testu. Korzystając z uprzejmości pana Tomasza Horemskiego miałem do dyspozycji ołowie następujących firm: Browning, Dinsmores, Maver (Club i Teneri), Traper i Sensas. Na uczelni korzystając z zgody i uprzejmości pracowników Pracowni Chemii Ogólnej i Analitycznej miałem do dyspozycji sprzęt niezbędny do przeprowadzenia testu w postaci wagi analitycznej oraz spektrometru do fluorescencji rentgenowskiej (XRF). Korzystając z tych urządzeń dokonałem analizy wagowej śrucin oraz analizy stopu ołowiu, który pozwolił określić twardość danych śrucin.

ANALIZA MASY ŚRUCIN OŁOWIANYCH

Sprzęt: Waga analityczna z dokładnością do 0,1 mg i pęseta.
Materiał do analizy: 5 szt. śrucin nr 4 i nr 6 każdej z wymienionych wcześniej firm oprócz Maver Teneri gdzie pomiar wagi dotyczył 5 szt. śrucin nr 2 i nr 6.
Przebieg testu: Na wadze znalazła się każda śrucina z danego rozmiaru i danej firm. W ten sposób uzyskałem pięć pomiarów do danej śruciny z dokładnością do 0,0001 g.

Wyniki:





Obliczenia: Obliczenia polegały na obliczeniu średniej arytmetycznej danego rozmiaru śrucin oraz obliczenie odchylenia standardowego również danego rozmiaru śrucin.
Analiza wyników: Korzystając z internetu ustaliłem masy nr 2 (0,250g), nr 4 (0,177g), nr 6 (0,100g). Korzystając z tych mas wynika, że nie każda firma się do nich stosuje. Analizują również ołowie między sobą widać duże różnice w masie. Każda firma ustala swój zakres masy jaki odpowiada danemu numerowi jednak jest to tylko orientacyjne oznaczenie i wprowadzające w błąd wędkarzy.

Analizując pojedyncze pomiary widać, że różnica pomiędzy niektórymi wynosi 10-20 mg co nie ma dużego znaczenia przy spławikach o znaczącej wyporności natomiast może spowodować zatapianie się spławików bądź ich nie doważenie w przypadku kiedy zastąpimy jedna śrucinę drugą. Często się zdarza, że jedna ze śrucin została uszkodzona lub po prostu spadła i chcemy ją zastąpić i nagle napotykamy na wyżej opisany problem. Analizując tą tabelkę śruciny, które są najbardziej dokładne masowo charakteryzują się najniższym odchyleniem standardowym. Odchylenie standardowe przedstawione w tabelce dotyczy oczywiście wartości średniej i jest małe we wszystkich śrutach i nie ma to wpływu na zachowanie się delikatnego spławika. Niskie odchylenie standardowe świadczy o tym że różnice masowe między śrucinami są nie wielkie i nie przekraczają wartości 10 mg. Stosując taki śrut na pewno nie napotkamy problemów związanych z jego zmianą. Dużo ludzi może spojrzeć na te wyniki, że dobre ołowie znaczących firm są niedokładne. Jest to rzecz oczywista uzyskanie tak małych dokładnych mas jest oczywiście możliwe ale wiąże się z większymi kosztami. Największy wpływ na wyważenie spławika mają wędkarze i to oni właśnie często popełniają błąd. Chcę zacytować zdanie które odda cały ten problem „Stosujmy śruciny tylko i wyłącznie jednej firmy, jednej serii i tylko kilku rozmiarów”. Kiedy utracimy jeden z ołowi wiemy że był to ten rozmiar bo stosujemy ich tylko kilka. Analizując te dane z tabelki wyobraźmy sobie osobę która stosuje kilka firm śrucin i kilka rozmiarów i jedna śrucina uległa spadnięciu, przy jednym zestawie da się to zrobić ale przy 50 czy 100? Nie można jak widać zastąpić śruciny Maver Club numer 4 śruciną Sensas numer 4. W tabeli można się spotkać z sytuacją w której nie są podane dwa wyniki, postanowiłem je wykluczyć, ponieważ ich waga znacząco przekraczała 30-40 mg. Taka sytuacja mogła zajść wypadku pomyłki danej firmy.

ANALIZA PIERWIATKÓW W ŚRUCIE OŁOWIANYM

Sprzęt: Spektrometr fluorescencji rentgenowskiej

Materiał do analizy: 3-4 szt. śrucin z każdej firmy.

Wyniki:



Analiza wyników: Oczywistą sprawą śrucin ołowianych jest to że zawierają ołów. Ilość ołowiu w każdej z firm różnią się ale różnica między najmniejszą a największą zawartością ołowiu nie przekracza 5% . Najważniejszą rolę na właściwości ołowiu mają dodatki innych pierwiastków. Ważną role odgrywa antymon (Sb) który ma wpływ na twardość ołowiu, im większa zawartość procentowa antymonu tym ołów jest twardszy i jednocześnie odporniejszy na działania mechaniczne i chemiczne. Pozostałe pierwiastki nie odgrywają znaczącej roli, mając jedynie wpływ na właściwości chemiczne bądź są zanieczyszczeniami stopów ołowiu.

Kończąc swoje spostrzeżenia mam nadzieje, że każdy wyciągnie własne wnioski dla siebie i wykorzysta je w pełni oraz dowie się czegoś więcej o niewielkich kulkach ołowianych. Należy również wspomnieć o tym, że wszystkie ołowie użyte do testu charakteryzują się centrycznym nacięciem.





Uczestnicy: